Hulp voor de vergeten groep
‘De verschillende onderdelen van de opleiding bemoeizorg sluiten mooi aan bij de praktijk. Docenten hebben vaak ruime ervaring in bemoeizorg en waardevolle kennis. Zij hebben passie voor het vak. Dat enthousiasme merk je,’ aldus Van de Lindt. Deelnemers werken vaak vanuit zeer diverse teams of instellingen, maar delen één gemeenschappelijk doel: het herstellen van contact met zeer kwetsbare mensen om zo hun situatie te verbeteren.‘Cynisch genoeg is het succes zeker ook te wijten aan de gebreken van ons zorgstelsel. De wet- en regelgeving, de financiering, het beleid gericht op ‘genezing’ en het doelgericht werken in de zorg resulteren in een steeds groter wordende groep mensen die tussen wal en schip raakt.’ Vertelt Van de Lindt: ‘ook zaken zoals het gebrek aan passende woonvormen voor kwetsbare mensen en het tekort aan personeel in de zorg zijn debet aan de groeiende groep kwetsbaren, en dus aan de roep om bemoeizorg.’
Leren van én met elkaar op 17 november
Tijdens het congres komen de vele hulpverleners die bemoeizorg bieden, samen. Op een leuke en leerzame manier staan zij stil bij de problemen waarmee cliënten te maken hebben, bijzondere benaderingswijzen, mogelijke behandelingen en oplossingsrichtingen die horen bij bemoeizorg. ‘Ik vind het fantastisch dat zo veel hulpverleners geïnteresseerd zijn om over bemoeizorg te leren en de benadering toe te passen’, zegt Van de Lindt.Van de Lindt verwacht dat bemoeizorg zal blijven bestaan: ‘dit type zorg blijft nodig zolang wet- en regelgeving, en daarmee de zorg en voorzieningen, niet echt een adequaat vangnet bieden voor mensen met complexe en blijvende problematiek’. Belangrijk vindt Van de Lindt dat de opleiding blijft inspelen op maatschappelijke ontwikkelingen: ‘het onderwijs moet niet achterover leunen, maar hulpverleners blijven ondersteunen bij hun taakopdracht’.