‘Professionals schrikken vaak terug van behandeling als bij een cliënt verschillende trauma’s door elkaar lopen. Er is dan zoveel chaos en gedoe dat je je daar makkelijk door kunt laten ondersneeuwen, omdat je niet weet waar je moet beginnen. Als je weet hoe je dat aanpakt, kun je mensen meestal goed helpen om hun trauma’s te verwerken. Dat vraagt van je dat je op verschillende borden tegelijk kunt schaken. Dat je het complexe weet te vertalen naar hapklare brokken, je behandeling structureert en overzicht houdt. In deze opleiding krijg je daar alle praktische handvatten voor die je nodig hebt.’
'Psychische problemen zijn veel vaker traumagerelateerd dan wij denken'
Interview met Hoofdopleider Martijn Stöfsel
19 maart 2018
Drs. Martijn Stöfsel, hoofdopleider van de RINO Groep, vertelt in dit interview over de cursus psychotraumahulpverlener en waarom het belangrijk is trauma bij een cliënt goed aan te pakken.
Wat heb je nodig om mensen met complex trauma goed te kunnen behandelen?
Wat voor kennis en vaardigheden doe je dan precies op?
‘Allereerst word je alerter op symptomen van trauma, maar je ontdekt ook dat trauma kan interfereren met andere problemen zoals depressie, psychotische klachten of een verstandelijke beperking. Je maakt kennis met het werken met imaginaire exposure en rescripting, en je leert het driefasenmodel te hanteren om soepel te switchen tussen de verschillende fasen in de behandeling. We besteden daarnaast een dag aan stabilisatietechnieken: eenvoudig inzetbare ontspanningstechnieken waarmee je je cliënten rust kunt leren vinden bij herbelevingen. Omdat je veel oefent, zowel tijdens de lesdagen als daartussendoor, maak je je de toepassing van wat je leert tijdens de opleiding al eigen. Na de opleiding ben je dan ook in staat om ingewikkelde problemen bij je cliënten rustig onder ogen te zien en weet je hoe ze te behandelen.’
Waarom is psychotraumahulpverlening zo belangrijk?
‘Ik ben ervan overtuigd dat psychische klachten veel vaker traumagerelateerd zijn dan wij over het algemeen denken. Het zou goed zijn als meer hulpverleners gevoeliger worden voor trauma, dat ze bij hun cliënten meer doorvragen naar de levensgeschiedenis en met welke gebeurtenissen zij nog zitten. Soms vereist een behandeling een lange adem – en soms lukt die ook niet – maar veel mensen kun je hoop geven op verandering en verder op weg helpen. Bij traumabehandeling gebeurt er echt wat, je ziet mensen voor je ogen opknappen. Dat maakt dit vak zo bijzonder.’