Post-hbo opleiding ggz-agoog  (GA24A)

De ggz-agoog is een afstudeerrichting binnen de opleidingen SPH, MWD of Sociaal Werk. De afstudeerrichting is landelijk vastgesteld door zowel branchevereniging GGZ Nederland, de NVMW als de Vereniging van Hogescholen. Het curriculum van de afstudeerrichting is gebaseerd op het beroepscompetentieprofiel ggz-agoog.

Het Coördinerend Orgaan Opleidingen Agogische Beroepen GGZ (COOAB) heeft de post-hbo opleiding ggz-agoog van de RINO Groep als erkende nascholing gekwalificeerd voor inschrijving in het beroepsregister GGZ-agoog. Professionals in de ggz met 3 jaar werkervaring en een hbo-diploma Sociaal Pedagogische Hulpverlening, Maatschappelijk Werk en Dienstverlening, Social Work, Culturele Maatschappelijke Vorming of Toegepaste Psychologie kunnen instromen in deze opleiding. Na het behalen van de opleiding kun je je registreren in het beroepsregister ggz-agoog.

Herstel en herstelondersteuning vormen het inhoudelijk kader van de opleiding en lopen er als een rode draad doorheen. Soms, met name wanneer het cliënten met aangeboren beperkingen betreft, spreken we van participatie en ontwikkeling, omdat het technisch gezien niet om een herstelproces gaat. Inhoudelijk gaat het echter om dezelfde principes.

De opleiding bestaat uit vier blokken die elkaar aanvullen en versterken:

1. Psychiatrie - DSM-5 en persoonlijke diagnostiek
Je wordt meegenomen in de wereld van de psychopathologie, verschillende benaderingen in diagnostiek en classificatie en de persoonlijke diagnostiek. In de psychiatrie is er lange tijd naar problemen gekeken vanuit een diagnose- of probleemgericht perspectief. De laatste jaren komt er meer en meer aandacht voor narratieve en herstelgerichte benaderingen. Ook de invloed vanuit de positieve psychologie, empowerment en netwerkondersteuning hebben nieuwe invalshoeken laten zien van waaruit hulp geboden kan worden.
In dit blok wordt stilgestaan bij en geoefend met verschillende manieren van denken over en kijken naar psychiatrische verschijnselen, en wordt onderzocht hoe deze zich verhouden tot herstel. Er is veel aandacht voor het kunnen herkennen, bevragen en bespreken van de verschillende psychiatrische symptomen. Ook komt de classificatie in psychiatrische toestandsbeelden en syndromen aan bod zoals die met de DSM IV en DSM-5 gebeurt. De goed onderbouwde inzichten die prof. dr. Jim van Os heeft beschreven in zijn boek 'De DSM-5 voorbij! Persoonlijke diagnostiek in een nieuwe GGZ', vormen een rode draad in dit blok. Ook de Yucelmethode komt aan de orde.
 
2. Veiligheidsdenken - wetenschap en richtlijnen
In deze module komen richtlijnen aan de orde voor het beoordelen van beschermende factoren voor gewelddadig gedrag. Welke relatie is er met rehabilitatie en herstel, en welke met bedreigende factoren? Voor een zo volledig mogelijke risicotaxatie van gewelddadig gedrag is het wenselijk om naast risicofactoren ook positieve factoren in kaart te brengen die risico verlagend werken: beschermende factoren. De Structured Assessment of protective Factors for violence risk (SAPROF) is een checklist voor de gestructureerde inschatting van beschermende factoren voor geweld. Uit onderzoek blijkt dat de SAPROF een goede voorspeller is voor niet-recidiveren in geweld en dat het instrument waardevol is voor het evalueren van de behandeling. Inmiddels worden beschermende factoren (en de SAPROF) internationaal gezien als een waardevolle aanvulling in de risicotaxatie van gewelddadig gedrag. Je krijgt uitleg over recente resultaten van onderzoek naar de SAPROF bij jeugd en volwassenen en je oefent met het scoren van de SAPROF aan de hand van een casus.

3. Transculturele psychiatrie - werken met andere culturen
In elk hulpverleningscontact worden partijen geconfronteerd met cultuurverschillen, waarbij er sprake is van verschil in leeftijd, geslacht, opleidingsniveau, sociale klasse, politieke overtuiging, religie, inkomen enzovoort. Er bestaat dus altijd een cultuurverschil tussen hulpvrager en hulpverlener, dus in feite is alle psychiatrie transculturele psychiatrie. Binnen dit blok leer je over jouw eigen grenzen heen kijken en leer je minder dominant te acteren vanuit jouw eigen (zogenaamd ware) perspectief.

4. Methodische kaders en hoe te handelen
Het laatste blok draagt bij aan een positieve ontwikkeling van jouw persoonlijke professionaliteit (vaardigheden en houding) in het functioneren op het werk in de breedste zin, dus individueel, als teamlid en collega, als behandelaar of begeleider en collega/ketenpartner in het werkveld. De discrepantie tussen 'empowerment denken' en 'doen' is groot, zowel binnen als buiten de zorg. Een veelgestelde vraag is: hoe empower ik mijn omgeving? Je maakt kennis met de elementen die het verschil maken tussen matige en excellente hulpverlening wanneer zij in relatie met elkaar worden gebracht: klantgerichtheid, echtheid, samenwerken, empoweren en de omgeving die bereid is om steeds nieuwe dingen te leren.